در دنیای امروز، برق نقش اساسی و غیرقابل‌انکاری در زندگی روزمره، صنعت، حمل‌ونقل و ارتباطات دارد. اما انتقال این انرژی حیاتی از نیروگاه‌ها به محل مصرف، بدون استفاده از کابل‌های برق امکان‌پذیر نیست. کابل برق به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای شبکه‌های الکتریکی، وظیفه انتقال جریان الکتریکی را در شرایط مختلف محیطی و کاربردی بر عهده دارد. شناخت دقیق ساختار، انواع، استانداردها و نحوه عملکرد کابل‌های برق، برای مهندسان، تکنسین‌ها و حتی کاربران عادی بسیار اهمیت دارد. این مقاله با هدف ارائه دیدی جامع و تخصصی نسبت به مفهوم، ویژگی‌ها و کاربردهای کابل برق تدوین شده است.
کابل برق مجموعه‌ای از یک یا چند رشته سیم است که با لایه‌های عایق، پوشش و در برخی موارد شیلد محافظ احاطه شده‌اند. این کابل‌ها وظیفه انتقال انرژی الکتریکی را از نقطه‌ای به نقطه دیگر در سیستم‌های مختلف بر عهده دارند و در انواع فشار ضعیف، متوسط و قوی تولید می‌شوند. بسته به نوع مصرف، کابل برق می‌تواند از نظر جنس، ساختار و مقاومت الکتریکی بسیار متنوع باشد.
سیم معمولاً از یک رشته فلزی (مانند مس) تشکیل شده و به‌تنهایی یا با یک پوشش عایق ساده برای کاربردهای سبک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مقابل، کابل از یک یا چندین رشته سیم با ساختاری پیچیده‌تر و در برخی موارد دارای لایه های اضافی برای کاربردهای مختلف تشکیل شده است که برای انتقال برق در شرایط خاص و در مسافت‌های طولانی‌تر استفاده می‌شود. کابل‌ها معمولاً مقاوم‌تر، ایمن‌تر و مناسب برای بارهای سنگین‌تر هستند. در این حوزه اطلاعات دقیق تری در مقاله تفاوت سیم و کابل برق از منظرهای مختلف آمده استکه شما میتوانید آن را مطالعه کنید.
کابل برق از لایه‌های مختلف تشکیل شده است که شامل 3 لایه اصلی و گاها لایه‌های اضافی برای کاربردهای مختلف است. 3 لایه اصلی به شرح زیر است:
لایه‌های اضافی کابل برق به صورت زیر است:
هادی یا رسانا بخش مرکزی هر کابل برق است که جریان الکتریکی را عبور می‌دهد. این بخش معمولاً از فلزاتی با رسانایی بالا مانند مس یا آلومینیوم ساخته می‌شود. انتخاب نوع هادی بر اساس نیاز به انعطاف‌پذیری، وزن، هزینه و میزان جریان عبوری انجام می‌گیرد. هادی‌های افشان، مفتولی یا نیمه‌افشان برای مصارف گوناگون تولید می‌شوند.
عایق یکی از لایه‌های کلیدی در کابل برق است که برای جلوگیری از تماس مستقیم جریان الکتریکی با محیط یا افراد استفاده می‌شود. بسته به نوع کاربرد، از مواد مختلفی مانند PVC، XLPE یا لاستیک سیلیکونی برای ساخت عایق استفاده می‌شود. کیفیت و ضخامت عایق مستقیماً بر ایمنی و دوام کابل تأثیرگذار است.
روکش، لایه نهایی کابل است که به عنوان محافظ اولیه روی کابل کشیده می‌شود. از مواد مختلفی مانند PVC برای ساخت روکش استفاده می‌شود.
نوار میکا، یک نوار نازک و منعطف است که از ورقه‌های معدنی میکا (معمولاً Muscovite یا Phlogopite) به همراه چسب یا تقویت‌کننده‌هایی مانند فایبرگلاس (fiberglass) یا پلی‌استر تشکیل شده است. این نوارها روی هادی یا سایر اجزای کابل پیچیده می‌شوند. نوار میکا (Mica Tape) یکی از اجزای مهم در کابل‌های مقاوم در برابر آتش است که نقش حیاتی در ایمنی و حفظ عملکرد کابل در شرایط دمایی بسیار بالا دارد.
فیلر (Filler) یا پرکننده، ماده‌ای است که برای پر کردن فضاهای خالی بین رشته‌های کابل استفاده می‌شود تا کابل شکل یکنواخت و گردی پیدا کند و اجزای داخلی آن به‌صورت منظم کنار هم قرار بگیرند.
شیلد یک لایه فلزی یا رسانای الکتریکی است که دور رشته‌های داخلی کابل قرار می‌گیرد تا از سیگنال‌های داخلی در برابر نویز خارجی محافظت می‌کند. شیلد (Shield) یا حفاظ در کابل یکی از اجزای حیاتی برای محافظت از سیگنال‌ها و اجزای داخلی کابل در برابر نویزهای الکترومغناطیسی (EMI) و تداخلات خارجی (RFI) است.
سرب، یک فلز نرم، سنگین و مقاوم در برابر خوردگی است که در صنعت کابل‌سازی برای ساخت غلاف فلزی در اطراف کابل‌ها به‌کار می‌رود. این غلاف به کابل مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی می‌دهد.
بدینگ لایه‌ای است که بین آرمور و لایه قبلی آن قرار می‌گیرد. این لایه معمولاً از مواد نرم، انعطاف‌پذیر و عایق الکتریکی ساخته می‌شود و به عنوان یک محافظ فیزیکی و مکانیکی بین اجزای حساس کابل عمل می‌کند. (همچنین یه نوع جداکننده به حساب می‌آید)
آرمور (Armour) یا زره کابل یک لایه محافظ فلزی است که روی لایه‌های داخلی کابل (مثل عایق، شیلد یا بدینگ) و زیر روکش نهایی قرار می‌گیرد. وظیفه اصلی آن محافظت مکانیکی از کابل در برابر فشار مکانیکی، ضربه، له‌شدگی و جوندگان است. اگر نیاز به اطلاعات بیشتر در مورد آرمورد دارید میتوانید به مقاله کابل زره‌دار چیست؟ مراجعه کنید.
کابل‌های برق بر اساس رده ولتاژ به سه گروه اصلی فشار ضعیف (تا ۱۰۰۰ ولت)، فشار متوسط (۱ تا ۳۳ کیلوولت) و فشار قوی (بیش از ۳۳ کیلوولت) تقسیم می‌شوند. هر یک از این کابل‌ها ویژگی‌های خاص فنی، ساختاری و ایمنی دارند و در صنایع مختلف از سیستم‌های خانگی تا انتقال نیرو در خطوط برق شهری و صنعتی کاربرد دارند.
سطح مقطع هادی کابل نشان‌دهنده میزان جریان قابل انتقال از طریق کابل است و بر حسب میلی‌متر مربع بیان می‌شود. انتخاب نادرست سطح مقطع ممکن است منجر به گرم شدن بیش از حد کابل، افت ولتاژ یا حتی آتش‌سوزی شود. بنابراین، باید بر اساس بار الکتریکی و طول مسیر، محاسبه دقیقی انجام شود.
هر کابل بر اساس نوع عایق، تعداد رشته‌ها، نحوه نصب و شرایط محیطی دارای یک مقدار مشخص برای جریان عبوری مجاز است. عبور جریان بیش از حد از کابل باعث افزایش دما، تخریب عایق و حتی آتش‌سوزی می‌شود. بنابراین رعایت ظرفیت جریان مجاز در طراحی و اجرا بسیار حیاتی است. برای اطلاعات بیشتر در این حوزه پیشنهاد ما به شما مطالعه مقاله جدول محاسبه جریان سیم و کابل است.
برای اطمینان از کیفیت، ایمنی و عملکرد مناسب کابل‌ها، استانداردهای بین‌المللی مانند IEC، BS و VDE و همچنین استانداردهای ملی مانند ISIRI در ایران تدوین شده‌اند. این استانداردها مشخصات فنی، مواد به‌کاررفته، نحوه تست و نشانه‌گذاری کابل‌ها را تعریف می‌کنند و رعایت آن‌ها در تولید و مصرف الزامی است.
کابل‌های برق با کدهایی مشخص مانند NYY یا N2XYدسته‌بندی می‌شوند که هر حرف نشان‌دهنده نوع هادی، عایق و روکش است. شناخت این کدها برای مهندسین برق، طراحان و مجریان پروژه ضروری است زیرا با آن می‌توان نوع و ساختار کابل را بدون نیاز به باز کردن آن تشخیص داد. برای اینکه اطلاعات دقیق تری از مفهوم این کدگذاری بدست بیاورید بهتر است مقاله استاندارد VDE چیست را مطالعه نمایید.
در محیط‌های مسکونی، از کابل‌های برق برای مصارف مختلفی از جمله وسایل گرمایشی و سرمایشی و سیستم‌های امنیتی استفاده می‌شود. کابل‌های مورد استفاده در این بخش باید دارای استانداردهای ایمنی بالا باشند و در برابر شعله، رطوبت و نوسانات مقاوم باشند.
در صنایع، کابل‌های برق برای راه‌اندازی ماشین‌آلات، پست‌های توزیع، تابلوهای فرمان و موتورهای صنعتی استفاده می‌شوند. این کابل‌ها باید تحمل شرایط سخت محیطی، بارهای سنگین و نوسانات شدید جریان را داشته باشند و اغلب از نوع مسی با عایق مقاوم حرارتی هستند.
کابل‌هایی هستند که برای انتقال جریان برق در ولتاژهای کمتر از ۱۰۰۰ ولت (معمولاً 230 یا 400 ولت AC) استفاده می‌شوند. این کابل‌ها معمولاً در تأسیسات داخلی ساختمان‌ها، تجهیزات برقی، تابلوهای برق و صنایع سبک کاربرد دارند.
کابل فشار متوسط کابلی است که برای انتقال برق با ولتاژ ۱ تا ۳۶ کیلوولت (kV) طراحی شده و معمولاً بین پست‌های برق و مراکز مصرف صنعتی به کار می‌رود. این کابل‌ها بین کابل‌های فشار ضعیف (تا ۱ کیلوولت) و فشار قوی (بالاتر از ۳۶ کیلوولت) قرار می‌گیرند.
کابل‌هایی هستند که برای انتقال انرژی الکتریکی در ولتاژهای بیش از 36 کیلوولت (kV) به کار می‌روند. این کابل‌ها بین نیروگاه‌ها، پست‌های انتقال، صنایع بزرگ و مناطق دورافتاده جهت انتقال انرژی استفاده می‌شوند.
کابلی است مخصوص سیستم‌های اعلام حریق که وظیفه انتقال فرمان‌ها و سیگنال‌های هشدار را دارد و دارای ویژگی‌هایی مانند مقاومت در برابر آتش، دود کم و گازهای سمی است. کابل اعلام حریق (Fire Alarm Cable) یکی از اجزای حیاتی در سیستم‌های ایمنی ساختمان است و نقش اصلی آن انتقال سیگنال بین تجهیزات اعلام حریق مانند دتکتورها، کنترل پنل‌ها، آژیرها و شستی‌ها می‌باشد. این کابل‌ها باید حتی در شرایط آتش‌سوزی عملکرد خود را حفظ کنند.
کابلی است که در شرایط مستقیم شعله و دمای بالا، عملکرد الکتریکی خود را حفظ می‌کند تا سیستم‌های حیاتی خاموش نشوند. این کابل‌ها در برابر آتش مقاوم‌اند و معمولاً دود کم، بدون هالوژن و گازهای سمی هستند. کابل ضد حریق (Fire-Resistant Cable)، یکی از حیاتی‌ترین کابل‌ها در طراحی ایمن ساختمان‌ها و تأسیسات است. این نوع کابل، حتی در شرایط آتش‌سوزی شدید نیز به عملکرد خود ادامه می‌دهد (در مدت زمان محدود) تا اطمینان حاصل شود که سیستم‌های اضطراری مانند اعلام حریق، روشنایی اضطراری، سیستم صوتی یا تهویه دود، از کار نیفتند.
کابل خودنگهدار نوعی کابل هوایی است که برای توزیع برق فشار ضعیف یا متوسط در شبکه‌های برق استفاده می‌شود و دارای هادی نگهدارنده مستقل (غیر برقدار) است که وزن کابل‌ها را تحمل می‌کند. این کابل‌ها به‌صورت دسته‌ای (باندل) روی تیرهای برق نصب می‌شوند.
کابل کولری، کابلی چند رشته‌ای با تعداد مشخصی از هادی‌های مسی است که وظیفه انتقال برق و سیگنال کنترل بین کلید فرمان (سه پل یا چهار پل) و کولر آبی را بر عهده دارد. این کابل‌ها معمولاً دارای 4 یا 5 رشته هستند و هر رشته عملکرد خاصی دارد.
این نوع کابل‌ها شامل 6 دسته هستند که در مدل‌های افشان، نیمه افشان و مفتول ساخته می‌شود.
کار با کابل برق مستلزم رعایت دقیق اصول ایمنی است. قطع برق قبل از انجام هرگونه کار، استفاده از تجهیزات ایمنی مانند دستکش و کفش عایق، رعایت فاصله مناسب از منابع حرارتی و انجام تست‌های اولیه از جمله اقداماتی هستند که برای پیشگیری از برق‌گرفتگی و حوادث الزامی‌اند.
کابل‌های برق ممکن است به دلایل مختلفی مانند گذر زمان، نصب نامناسب، اضافه‌بار، یا تماس با مواد شیمیایی دچار خرابی شوند. مشکلات رایجی مانند ترک‌خوردگی عایق، نشت جریان، گرم شدن بیش از حد یا قطع شدن هادی از جمله نشانه‌های خرابی کابل هستند که باید به‌موقع شناسایی و رفع شوند.
برای اطمینان از سلامت کابل‌ها، روش‌های مختلف تست مانند اندازه‌گیری مقاومت عایق با مگ‌اهم‌متر، آزمون ولتاژ بالا و تست پیوستگی هادی استفاده می‌شود. این تست‌ها به‌ویژه پیش از راه‌اندازی کابل یا در زمان نگهداری‌های دوره‌ای انجام می‌شوند تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود.
با انجام بازدیدهای منظم، بررسی دمای کاری، بررسی وضعیت عایق و اتصالات، و جلوگیری از فشار مکانیکی یا حرارتی بیش‌ازحد، می‌توان عمر مفید کابل‌های برق را تا حد زیادی افزایش داد. نگهداری مناسب موجب کاهش هزینه‌های تعمیر و افزایش پایداری شبکه برق می‌شود.
کابل برق نقش کلیدی در انتقال ایمن و مؤثر جریان الکتریکی دارد. آشنایی با ساختار، انواع، استانداردها و کاربردهای آن برای طراحی و بهره‌برداری صحیح از سیستم‌های برقی ضروری است. انتخاب مناسب کابل، رعایت نکات ایمنی و نگهداری منظم، باعث افزایش عمر مفید و کاهش خطرات احتمالی می‌شود. با پیشرفت‌های جدید در فناوری کابل، این صنعت بیش از پیش به سمت بهره‌وری، ایمنی و پایداری حرکت کرده است.
انتخاب سیم و کابل مناسب برای هر پروژه از اهمیت بالایی برخوردار است. سیم و…
عایق (Insulation) و روکش (Sheathing/Jacket) نقش محافظتی اساسی در سیم‌ها و کابل‌ها دارند. در سیم‌ها،…
سیم برق به عنوان شریان حیاتی هر ساختمان، نقشی اساسی در انتقال انرژی الکتریکی از…